Շտուտգարտցի մի երիտասարդ կնոջ, ով նաև լավ էր նկարում, մի քննադատ, ոչ մի վատ բան նկատի չունենալով և ցանկանալով քաջալերել նրան նրա առաջին ցուցահանդեսին, ասաց.
— Դուք տաղանդավոր եք և այն, ինչ անում եք, շատ հաճելի է, սակայն դեռ բավարար խորություն չունեք։
Երիտասարդ կինը չհասկացավ, թե ինչ նկատի ուներ քննադատը և շուտով մոռացավ նրա ասածը։ Սակայն մեկ օր անց թերթում հայտնվեց նույն այդ քննադատի գրախոսականը, որում ասված էր. «Երիտասարդ նկարչուհին ահագին շնորհալի է և նրա աշխատանքներն առաջին հայացքից բավականին գրավիչ են։ Ցավոք, դրանք բավարար խորություն չունեն»։
Երիտասարդ կինը մտքերի մեջ ընկավ։ Նա սկսեց ավելի ուշադիր նայել իր նկարները և փորփրել իր հին թղթապանակները։ Նա վերանայեց իր բոլոր նկարները և նաև այն նկարները, որոնց վրա աշխատում էր այդ պահին։ Հետո պինդ ձգեց տուշի տարաների կափարիչները, մաքրեց գրիչները և դուրս եկավ մաքուր օդ շնչելու։
Շարունակել կարդալ
Իմ կախարդական մոլորակը 